Traag maar gestaag werk ik verder aan de voorbereidingen van de moestuin...
want die zijn er wel degelijk :-)
Elke keer (lukt me niet elke dag) ploeg ik enkele vierkante meters aarde (gras) om... ik heb een dikke 50m² te doen... daar hebben de overburen me alleszins al gek voor verklaard :-) En bij de mensen uit de buurt begin ik stilaan ook gekend te raken, waarschijnlijk om dezelfde reden. Niet erg, ik ben dat gewoon, hihi!
Dat graven, dat begin ik nu wel gewoon te worden. De eerste dag ontdek je nieuwe en vooral pijnlijke spieren, maar nu ben ik een door-zomerde graafster. Ik denk dat ik tegen het einde mooie spierballekes gekweekt ga hebben! Misschien word ik dan ook bekend in de buurt als die vrouw met dat mooie gespierde lichaam...hm, ja... oké, we zullen het maar bij graven houden :-)
De zon schijnt nu eindelijk, dus vlieg ik er weer even in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten